RECYKLING SZKŁA

Każdy rodzaj stłuczki szklanej posiada własny proces recyklingu tj. uzdatniania. W przypadku odpadów opakowaniowych proces ten zaczyna się od konsumenta, który to segreguje odpady ze względu na barwę, i tak w zdecydowanej większości do kontenerów oznaczonych kolorem białym wrzuca szkło bezbarwne a do kontenerów oznaczonych kolorem zielonym szkło barwione. Zadaniem firm recyklingowych przejmujących ten odpad, jest oddzielenie ciał obcych głównie elementów metalowych po nakrętkach oraz elementów plastikowych (np. znajdujących się w szyjkach niektórych butelek). Szkło takie jest poddawane procesom mycia, osuszania oraz kruszenia tak aby uzyskać frakcję mniejszą od 35mm.

Ważne jest aby szkło już we wczesnej fazie recyklingu było oddzielone od wszelkiego rodzaju ciał obcych m.in. takich jak ceramika, kamienie, ziemia, węgiel itp. Stłuczka szklana powinna być składowana na utwardzonych placach a najlepiej w przystosowanych do tego kontenerach. W ten sposób mamy pewność iż odpad szklany nie posiada innych zanieczyszczeń.

Ważnym etapem przy recyklingu odpadów szklanych jest oddzielenie szkła płaskiego od szkła opakowaniowego. Rodzaje szkła różną się od siebie składem chemicznym przez co jest inna temperatura topnienia (wyższa dla szkła płaskiego). Dlatego też szkło opakowaniowe przekazywane jest do hut szkła opakowaniowego a szkło płaskie do hut szkła okiennego. Ponowne wykorzystanie odpadów szklanych pozwala na oszczędności pierwotnych surowców szklarskich takich jak: piasek, soda i mączka wapienną, obniżenie kosztów produkcji oraz zmniejszenie zapotrzebowania na energię cieplną. To z kolei wpływa na zmniejszenie emisji CO2, SO CL, F, pyłów i NOX. Ponadto stosowanie stłuczki wydłuża żywotność pieców hutniczych.

Stłuczkę szklaną można również wykorzystywać przy produkcji:

• włókien szklanych, oraz mat, płyt izolacyjnych i laminatów,
• szkła piankowego,
• mikrokulek szklanych,
• cementu,
• grysów, mączek szklanych,
• materiałów porowatych.

ODPADY SZKLANE

Wraz z wykorzystywaniem szkła, czy to w procesie produkcji czy to w stosowaniu w życiu codziennym, powstają odpady szklane. W myśl Ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (DzU z 2013 poz.21), oznaczają one każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do pozbycia się których jest zobowiązany.

Odpady szklane, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie katalogu odpadów, można zakwalifikować do jednej z sześciu kategorii: 10 – odpady z procesów termicznych, 15 – odpady opakowaniowe, sorbenty, tkaniny do wycierania, materiały filtracyjne i ubrania ochronne nieujęte w innych grupach, 16 – odpady nieujęte w innych grupach, 17 – odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowalnych oraz infrastruktury drogowej, 19 – odpady z instalacji i urządzeń służących zagospodarowaniu odpadów, z oczyszczania ścieków oraz z uzdatniania wody pitnej i wody do celów przemysłowych, 20 – odpady komunalne z frakcjami gromadzonymi selektywnie.

KLASYFIKACJA ODPADÓW SZKLANYCH

CHARAKTERYSTYKA ODPADÓW SZKLANYCH

Odpad szklany o kodzie 10 11 12
to odpad powstający w hutach szkła oraz w zakładach przetwarzających szkło (cięcie, szlifowanie, hartowanie itp.). Powstająca w ten sposób stłuczka szklana, ze względu na podobny skąd chemiczny oraz kolor odpowiadający rodzajowi produkcji jest zwracana do procesu technologicznego produkcji szkła.

Odpad szklany o kodzie 15 01 07
to odpady opakowaniowe czyli butelki, słoiki. Stłuczka taka powstaje zarówno w gospodarstwach domowych oraz np. w zakładach zajmujących się przetwórstwem owocowo-warzywnym, browarach, itp.

Odpady szklane o kodzie 16 01 20
to odpady z szyb samochodowych powstające z demontażu, przeglądu i konserwacji pojazdów.

Odpady szklane o kodzie 17 02 02
to odpady szkła płaskiego (float) np. z okien, drzwi, elementów elewacyjnych. Powstają w trakcie remontów oraz demontażu obiektów.

Odpady szklane o kodzie 19 12 05
to odpady powstające z mechanicznej obróbki szkła (np. obróbka ręczna, sortowanie, zgniatanie, granulowanie).

Odpady szklane o kodzie 20 01 02
to odpady pochodzące głównie z selektywnej zbiórki.