Systemy zbierania stłuczki szklanej
Szkło jest nam znane od tysięcy lat. Używamy go codziennie pod różnymi postaciami i jest dla nas naturalną częścią codziennego życia. Nasi praprzodkowie odkryli, że można wytworzyć coś na jego wzór podgrzewając piasek z popiołem. Powstawał z tego twardy, półprzezroczysty i matowy materiał. Dzisiejsze szkło znacznie różni się od tego dawnego, a dzięki zaawansowanym możliwościom technologicznym jesteśmy w stanie wykorzystywać coraz mniej surowców do jego produkcji. Dzięki recyklingowi możemy dziś używać także stłuczkę szklaną jako surowiec. Pozwala to na znaczne zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska odpadami szklanymi. Zbieranie stłuczki szklanej to także ogromna oszczędność, ponieważ szkło może być przetwarzane nieskończoną ilość razy.
Systemów zbierania stłuczki szklanej na świecie jest wiele. Właściwie każdy kraj ma swój sposób i zasady jej segregowania. Poniżej przedstawiamy kilka z nich, które pomogą zobrazować jak to wygląda w innych miejscach w Europie w porównaniu do Polski.
Zbiórka szkła w Polsce
W Polsce w ostatnim czasie zostały wprowadzone zasady selektywnego zbierania szkła jednolite dla całego kraju. Do tego czasu to gminy samodzielnie zajmowały się selektywnym zbieraniem odpadów przez co często był to jedynie podział na odpady mokre i suche. Niestety, nie był to sposób efektywny, ponieważ surowce, które były pozyskiwane, nie były najwyższej jakości. Z tego właśnie powodu w Polsce recykling był na bardzo niskim poziomie, a wysokiej klasy stłuczka szklana była przetwarzana tylko w niewielkiej ilości.
Dzisiejszy system znacznie ułatwia ludziom segregację, ponieważ każda gmina według Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania wybranych frakcji odpadów ma obowiązek zaopatrzenia w pojemniki lub worki w odpowiednich kolorach.
Oprócz dostarczania narzędzi, które pomogą w segregacji odpadów szklanych, ogromnie ważna jest też edukacja. Nie chodzi jedynie o nauczanie dzieci, choć to też jest ogromnie ważne, by od najmłodszych lat wpajać maluchom jak ważne jest dbanie o środowisko, ale również o edukację dorosłych. Bardzo wiele osób ciągle nie segreguje odpadów. Właśnie dlatego ważne jest, by dostarczać informacji o tym jak właściwie je segregować – co można wrzucać do kontenerów, a czego nie wolno.
Jak to działa u naszych sąsiadów?
Weźmy chociażby Litwę. Tam system zbiórki selektywnej powstawał od zera w 2003 roku, kiedy weszła w życie dyrektywa opakowaniowa. Gminy także mają tu obowiązek selektywnej zbiórki odpadów, a recykling szkła jest na poziomie 67%. Stosowany jest tam jeden pojemnik do całego szkła – nie dzieli się go na kolory.
Nasi sąsiedzi wykorzystują rocznie ok. 80 tysięcy ton opakowań szklanych, czyli średnio na mieszkańca (a jest ich na Litwie ok. 3 miliony) jest to praktycznie tyle samo co w Polsce (26 kg). To znacznie mniej niż przypada średnio na mieszkańca Unii Europejskiej! U naszych sąsiadów dużą rolę odgrywa jednak edukacja i informowanie, dzięki czemu kształtują się pozytywne nawyki segregacji odpadów.
Jak ma się sprawa na północy?
Dobrym przykładem z północy świeci Szwecja, która tylko potwierdza, że edukacja ma ogromny wpływ na świadomość społeczeństwa. Także media nie ustają tam w informowaniu społeczeństwa o segregacji odpadów. Wydaje się również, że Szwedzi we krwi mają dbanie o czystość i porządek, dlatego poziom recyklingu szkła wynosi w tym kraju aż 95%!
Państwo skandynawskie wykorzystuje w ciągu roku 190 tysięcy ton opakowań szklanych, a ich zbiórka odbywa się na terenie całego kraju. Szwedzi posiadają niemal 6 tysięcy punktów zbiórki, które są rozmieszczane w przeróżnych miejscach. Chociaż jest to państwo, w którym mieszkańcy są rozrzuceni na dużych terenach, to każdy z nich ma jedynie niecałe 500 metrów do najbliższego punktu gromadzenia odpadów.
Tu także system zbiórki jest jednolity na terenie całego kraju, natomiast system zbierania odpadów z gospodarstw domowych może się różnić w zależności od regionu kraju.
Jak recykling szkła przebiega w Europie południowo-wschodniej?
Dobrym przykładem do omówienia jest Portugalia, kraj położony na skraju Europy. Recykling jest tam na poziomie 53%, czyli dużo niżej niż w Szwecji, natomiast co drugie opakowanie ze szkła poddawane jest ponownemu wykorzystaniu. Rocznie zużywa się tam ponad 430 tysięcy ton opakowań, czyli na mieszkańca wypada 39 kg, co jest bardzo zbliżone do średniej w Unii Europejskiej.
W Portugalii za system zbiórki selektywnej odpowiadają gminy, a jeden pojemnik do zbiórki szkła przypada na 250 mieszkańców kraju, co daje 50 tysięcy pojemników. Kraj ten jest uważany za ważnego importera stłuczki szklanej, ponieważ Portugalia to jeden z największych producentów opakowań ze szkła w całej Europie. Tu także przykłada się ogromną wagę do edukacji i informowania o zaletach recyklingu szkła. Na każdym z pojemników przedstawiona jest lista elementów, jakie można tam wrzucać.
Edukacja to klucz do sukcesu
Wniosek płynący z powyższych rozważań jest jeden – najważniejszym aspektem prowadzącym do większej efektywności recyklingu jest informowanie i edukowanie społeczeństwa w kwestii segregacji odpadów. To faktycznie pomaga i przynosi pozytywne skutki. Choć każdy kraj ma inny, własny system zbierania stłuczki szklanej – ich cel jest wspólny – zwiększenie ilość przetwarzanego szkła.
Kościuszki 28
68-131 Wymiarki, Lubuskie
NIP: 924-114-09-19
REGON: 971272040